Хоҳам, ки суруди бардавоме бошам, Хохам, ки даруни синае ҷо бошам. Ҳарчанд қадам пасту баодобам ман, Аз бахт ба мардумон паёме бошам. Аз сарви қадат ниҳол меҷӯям ман, Аз зулфи каҷат ҳилол меҷӯям ман. Хоҳам, ки ҳамон холи ба лаб афтода, То ҳастаму ҳаст ҳамон ҷӯям ман. Ҳамвора, ба кӯи ту гузар мекардам, Бар қоши камони ту назар мекардам. Дилҳо ҳама обанду кабобе ҳоло, Аз душмани дирӯза ҳазар мекардам. Аз дасти фалак нолам ё аз дастат, Дар роҳи вафо монам ба даҳҳо ҳасрат. Дар кӯи вафо мондам ба садҳо мушкил, Побанд шудам донӣ, ба шабҳо даҳшат. Нақши қалами қоши ту дорам афсӯс, Аз нақши қалам донӣ надонам афсӯс. Дар мулки дилам чӣ ҷой додам туро, Як бори дигар туро надидам афсӯс. Дар қоши камони усмагинат ҷонам, Дар ҳалқаи чашмони базебат ҷонам. Дидам, ки зулфат ба гардан печон, Дар хандаи он зеби лабонат ҷонам...